Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

Καλημέρα!!!!!!!! :)))

Αν και τις τελευταίες μέρες δε ξυπνάω με την καλύτερη διάθεση... Σήμερα άνοιξα τα μάτια μου και όλα φάνταζαν ονειρικά... Ακόμα και η ζέστη ήταν ευχάριστη πινελιά!! Σηκώθηκα έφτιαξα καφεδάκι, άκουγα μουσικούλα και φιλοσοφούσα!!! Και εκεί που σκεφτόμουν πόσο όμορφα είναι τα πράγματα, αν θες να τα δεις όμορφα, και πόσο εύκολα μια κουραστική μέρα μπορεί να καταλήξει σε μια υπέροχη νύχτα, με το φεγγάρι να σε συντροφεύει και τα αστέρια να σου πετάνε τη σκόνη του "έρωτα", "ενθουσιασμού", "έντονου", πήρα μια πολύ γλυκιά καλήμερα, η οποία έκανε τη μέρα να φαντάζει ακόμα καλύτερη!


Είναι πάρα πολύ όμορφο να ξυπνάς με καλή διάθεση και να σου φαίνονται όλα υπέροχα!! Και είναι άξιο θαυμασμού πως μπορεί μια απλή καλημέρα να σε κάνει να πετάξεις στα σύννεφα... Το συμπέρασμα είναι οτι αν θες να ευχαριστήσεις ένα άνθρωπο δε χρειάζονται τρελές θυσίες, αλλά απλά καθημερινά πράγματα, ίσως απλά να του δείξεις οτι τον σκέφτεσαι!! Για αυτό μη ψάχνετε εντυπωσιακά πράγματα για να δηλώσετε το ενδιαφέρον σας, ούτε και τις σωστές λέξεις για να εκφράσετε τα αισθήματα σας, πολλές φορές το πιο απλό, είναι το πιο αληθινό και αυτό που γεμίζει τα κένα μας!!!


Η αλήθεια όταν είμαι σε καλό mood δε συνηθίζω να γράφω, μου είναι δύσκολο να εκφράσω οτιδήποτε χαρούμενο γραπτά, μιας και διοχετεύω όλη τη θετική μου ενέργεια στους ανθρώπους που έχω γύρω μου... Αλλά κάποιος μου ζήτησε να δει νέο κείμενο! Είπα λοιπόν να μη του χαλάσω χατήρι....
Είναι λίγο σύντομο για αυτό θα το συμπληρώσω με ένα υπέροχο ποίημα, και θα του το αφιερώσω....


"Ένα περίεργο επεισόδιο διαβάζαμε τελευταία στις εφημερίδες,
ένας άντρας πήγε σ' ένα απ' αυτά τα «σπίτια»,
πήρε μια γυναίκα,
μα μόλις μπαίνουν στο δωμάτιο,
αντί να γδυθεί και να επαναλάβει την αιώνια κίνηση,
γονάτισε μπροστά της, λέει, και της ζητούσε να τον αφήσει
να κλάψει στα πόδια της. Εκείνη βάζει τις φωνές,:
«εδώ έρχονται για άλλα πράγματα»,
οι άλλοι απ' έξω δώστου χτυπήματα στην πόρτα.
Με τα πολλά άνοιξαν και τον διώξανε με τις κλωτσιές
– ακούς εκεί διαστροφή να θέλει, να κλάψει μπρος σε μια γυναίκα.
Εκείνος έστριψε τη γωνία και χάθηκε καταντροπιασμένος.
Κανείς δεν τον ξανάδε πια.
Και μόνο εκείνη η γυναίκα,
θα' ρθεί η αναπότρεπτη ώρα μια νύχτα, που θα νοιώσει τον τρόμο ξαφνικά,
πως στέρησε τον εαυτό της απ’ την πιο βαθιά,
την πιο μεγάλη ερωτική πράξη
μην αφήνοντας έναν άντρα να κλάψει στα πόδια της."
Από τη συλλογή Καντάτα (1960)
Τάσος Λειβαδίτης!!

Ναζ

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

Λογικη ? Συναίσθημα ? Εμφύλιος Πόλεμος...!!!

Λογική η συναίσθημα ? Ποιο από τα δύο πρέπει να ακολουθούμε τελικά ? Πάντα είχα αυτή την απορία, πάντα μου φαινόταν περίεργο όταν έβλεπα ανθρώπους να γίνονται φυλακισμένοι των συναισθημάτων, χωρίς να επιτρέπουν στην λογική να τους κάνει μια φιλική επίσκεψη στο κελί τους!!!

Ανακάλυψα τελικά οτι ο πόλεμος μεταξύ συναισθημάτων και λογικής είναι πάρα πολύ μεγάλος, πάντα οι εμφύλιοι είναι δυσκολότεροι αφου και οι δύο αντίπαλοι έχουν ακριβώς τα ίδια όπλα, κινούνται σε γνωστά μέρη και γνωρίζουν καλά τα βήματα του εχθρού... Για τους πολέμαρχους δε παίζει τόσο ρόλο η τελική νίκη αλλά ποιος θα καταφέρει να βάλει τις περισσότερες σημαίες, δηλώνοντας ότι κέρδισε τη μάχη!
Η λογική είναι αυστηρή, σίγουρη, κάνει αυτό που πρέπει χωρίς να επηρεάζεται από τίποτα, το συναίσθημα αντίθετα είναι όμορφο, γλυκό, και επηρεάζεται από όλους τους εξωτερικούς παράγοντες.

Αν θέλουμε όμως να τελειώσει αυτός ο πόλεμος και να έρθει ψυχική ηρεμία ή έστω και ένα μέρος αυτής, πρέπει να αποφασίσουμε ποίον θα υποστηρίξουμε...
Η νίκη έρχεται όταν κάποιος από τους δύο αντιπάλους βάλει τις χειροπέδες και σε κάνει υποχείριο του! Κάλο είναι αυτό να γίνει πριν δοθούν πολλές μάχες και αποδυναμωθεί κάποιος, γιατί τότε δεν θα έχει το κουράγιο να σε δέσει και ο πόλεμος δε θα τελειώσει πότε! και όσο θα περνάει ο καιρός τόσο θα βλέπεις την ψυχολογία σου να πέφτει και οι πράξεις σου δεν θα έχουν καμία συνοχή, στο τέλος αποδεδειγμένα έρχεται η καταστροφή.

Είναι γεγονός πως ότι και αν επιλέξεις θα είναι δύσκολο, και θα βρεθούν πολλές στιγμές που θα έρθεις αντιμέτωπος με τον ίδιο σου τον εαυτό να αναρωτιέσαι αν έχεις κάνει το σωστό. Πιθανόν αν επιλέξεις τη λογική τα συναισθήματα για να σε τιμωρήσουν, να σε χτυπάνε αλύπητα, και να σου αφήνουν πληγές που κλείνουν δύσκολα, ενώ αν επιλέξεις το συναίσθημα να βλέπεις την λογική να καταστρώνει υποχθόνια σχέδια μες στο μυαλό σου, τιμωρώντας σε με αμφιβολίες που σβήνουν το χαμόγελο που έρχεται από τη καρδιά.

Το αν επέλεξες σωστά, μπορεί να μη το μάθεις ποτέ, μπορεί να το μάθεις μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί και αμέσως... Η μαγκιά είναι να μη μετανιώσεις για την απόφαση σου. Είμαι της άποψης ότι πρέπει να μετανιώνω για αυτά που δεν έκανα και οχι το αντίθετο. Ως τώρα το έχω καταφέρει, δε ξέρω αν αλλάξει κάτι μελλοντικά, η αλήθεια το απεύχομαι...!!!!

Ναζ

Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

Άγγελος VS Δαίμονας

Τα πάντα μπορούν να αλλάξουν σε ένα βράδυ. Σε ένα βραδύ μπορεί να μεταλλαχτεί ο δαίμονας σε υπέροχο άγγελο, και ο άγγελος σε άγριο και φρικαλέο δαίμονα. Μικρά τα όρια, εύκολη η μετάβαση!!

Ο άγγελος είναι εκείνος που μας προστατεύει, είναι πιστός και πάντα εκεί για εμάς... Ο δαίμονας όμως είναι πιο πολύπλοκο ων! Σε κάποιων τα μάτια είναι χαμένος φίλος, χαμένη σχέση, κάποιος που απλά μισεί, για κάποιους άλλους όμως, είναι ο ανεκπλήρωτος έρωτας, ο έρωτας με ημερομηνία λήξης, η δύσκολη σχέση... Για εμένα δαίμονας είναι ο άνθρωπος που εμφανίστηκε από το πουθενά και έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή μου...!!

Στα μάτια μου ήταν ένας υπέροχος άγγελος... Μου άρεσε να τον χαζεύω, να του μιλάω, να τον σκέφτομαι... Προσπαθούσα πολύ, να κρατήσω την απόσταση της μετάβασης... Όσο προσπαθούσα όμως τόσο πιο δύσκολο ήταν... Το μυαλό μου λειτουργούσε αντίστροφα από τη λογική, η πίεση μεγάλωνε και τα όρια στένευαν!!! 'Όπως έχει πει και ο Κοέλο "Όταν θέλουμε κάτι, ολόκληρο το Σύμπαν συνωμοτεί για να μας επιτρέψει να κάνουμε το όνειρό μας πραγματικότητα" ! Ακόμα και εκείνα τα όνειρα που δε θέλουμε να παραδεχτούμε ότι υπάρχουν... Έχει πει και κάτι άλλο όμως "Ν’ ακούς την καρδιά σου. Εκείνη τα ξέρει όλα . ." δεν μας προειδοποίησε όμως ότι έτσι δημιουργούνται οι δαίμονες!

Και έτσι λοιπόν ήρθε εκείνο το βράδυ που ο άγγελος μου, μετατράπηκε σε τρομακτικό δαίμονα....
Τρομακτικός όχι επειδή θα μου έκανε κακό αλλά επειδή αποκτούσε την ιδιότητα του "δύσκολου" "ακατόρθωτου", "μακρινού"... Επειδή είχε καρφωθεί στη σκέψη μου και όσο και να προσπαθούσα δε μπορούσα να τον βγάλω από αυτή! Επειδή η αγκαλιά του μου προσέφερε σιγουριά αλλά όχι μονιμότητα.

Είναι πολύ εύκολο λοιπόν να κάνεις τον άγγελο δαίμονα αλλά πόσο εύκολο είναι το αντίστροφο ?
Μακάρι να υπήρχε ένα manual που να μας έλεγε πως να το κάνουμε και θα ήμουν η πρώτη που θα το ακολουθούσα κατά γράμμα...!!

Ναζ